- boşa çıxmaq
- 【動】失う､ 無くす[ｳｼﾅｳ､ ﾅｸｽ]
Şuşa qalasının hasarları yanındakı döyüşlərdə əli boşa çıxdı. — 彼は､ シューシャ城の防壁の近くにおける戦いで手を失った。
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
boşa çıxmaq
Look at other dictionaries:
boş — sif. və zərf 1. İçində heç nə olmayan. Boş qutu. Boş dükan. Boş çamadan. Boş şüşə. – Boş çuval dik durmaz. (Ata. sözü). Boş əl ilə məc. – heç bir şey əldə etmədən, heç bir şeyə nail olmadan, əlində heç bir şey olmadığı halda. Boş əl ilə üstümüzə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
itmək — f. 1. Yoxa çıxmaq, qeyb olmaq. <Koroğlu:> Nigar, Düratın itməyi; Yandırır məni, yandırır. «Koroğlu». // Azmaq, azıb qalmaq, başqa yerə düşmək. <Səriyyə və uşaqlar> bu qarışıqlığın, bu qaynar bataqlığın içində itməkdən qorxaraq, bərk… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dağılmaq — f. 1. Sökülmək, uçulmaq, altüst olmaq, xaraba halına gəlmək. Daşqın zamanı bəndlər dağıldı. Zəlzələdən çoxlu ev dağılmışdır. Körpü seldən dağıldı. // Bərbad hala gəlmək, pozulmaq. Təsərrüfat dağıldı. 2. Çox işlənməkdən, geyilməkdən, sürtülməkdən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heç — z. <fars.> 1. Qətiyyən, əsla, bilmərrə, büsbütün. Bu barədə heç təsəvvürüm yoxdur. Bu hadisədən heç xəbərim yoxdur. Heç başa düşmədim ki, nə deyir. Onu heç sayan yoxdur. – <Məşədi İbad:> Heç başa düşmürəm ki, bu nə işdir? Ü. H.. Babam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
umsuq — sif. Öz ümidində aldanmış; intizarı, gözləməsi, arzusu boşa çıxmış. Umsuq etmək – ümidini boşa çıxarmaq, aldatmaq, umsundurmaq. Umsuq etdin, məni qoydun avara; Dedim, yəqin bir şir, aslandı indi. «Qurbani». Umsuq olmaq – ümidi boşa çıxmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aldanmaq — f. 1. Hiyləyə uymaq, yalan vədlərə uymaq, yalan sözü doğru saymaq, başdan çıxmaq. Aldanmaram ki, doğrudur ayinin, ey əmu; Kəssin məni həqiqi isə dinin, ey əmu! M. Ə. S.. 2. Ümidi boşa çıxmaq, yanılmaq. Öz fikrimdə aldandım … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bad — 1. is. məh. 1. Təndir və s. qurmaq üçün içinə keçi qılı qatılıb hazırlanan qatı palçıq. 2. Qazma evlərin ortasında palçıqdan qayrılan ocaq yeri. 2. is. <fars.> Yel, külək. Mən aşiq, bad apardı; Bad vurdu, bad apardı; Cəfasını mən çəkdim;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kələk — is. Hiylə, fırıldaq, badalaq, biclik, fənd, aldatma. Kələk ilə gələn külək ilə gedər. (Ata. sözü). <Süleyman:> Öyrən bu kələyi, arvadı tap, tez toy elə! Ü. H.. <Mustafa bəy:> Mirzə Kərim, bunlar hamısı sənin kələyindir. Ə. H.. ◊ Kələk … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lax — 1. sif. 1. Çürüyüb pis qoxu verən, qoxumuş, xarab olmuş. Bu pula heç bir lax yumurta verməzlər. S. R.. <Fərəcov Qarakişiyə:> Əlbəttə, lax yumurta yığsan cücə çıxmaz. B. Bayramov. 2. məc. dan. Mənasız, boş, düzgün olmayan. ◊ Lax çıxmaq – baş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fələk — is. <ər.> 1. Göy, səma, asiman. Dün gecə fələkə çıxdı fəryadım. M. P. V.. Hərlənib dövr edən yerlər, fələklər; Bu səsi hər zaman eşidəcəklər. M. R.. 2. məc. Tale, qismət, bəxt, uğur. Fələk ayırdı məni cövr ilə cananımdan. F.. <Vəzir:> … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
